Λίγο μετά την έναρξη του ανοιξιάτικου τετραμήνου, το 1932, σε διάφορα αμερικανικά πανεπιστήμια είχε τοιχοκολληθεί η ακόλουθη ανακοίνωση του Λ. Ρον Χάμπαρντ:

«Ζητούνται δραστήριοι νέοι άντρες με μανία για ταξίδια, για μια Κινηματογραφική Αποστολή στην Καραϊβική. Το κόστος για κάθε υποψήφιο είναι 250 δολάρια τα οποία πρέπει να καταβληθούν στην προκυμαία της Βαλτιμόρης πριν από τον απόπλου. Πρέπει να είναι υγιείς, αξιόπιστοι, επινοητικοί, να διαθέτουν φαντασία και να τους αρέσει η περιπέτεια.

Οι συμμετέχοντες ενημερώθηκαν ότι αυτή η Καραϊβική εκστρατεία θα σαλπάρει πάνω σε ένα ιστιοφόρο, με τέσσερα κατάρτια – ένα από τα τελευταία των εν λόγω σκαφών ιστιοπλοΐας. Επιπλέον, η περιπέτεια θα περιελάμβανε την κινηματογράφηση πειρατικών λημεριών για ταινίες που προορίζονταν για τα επίκαιρα, με προβλεπόμενα λιμάνια προσέγγισης που περιελάμβαναν τις Βερμούδες, τη Μαρτινίκα, τον Άγιο Θωμά, το Σαιντ Κρουά, τη Τζαμάικα και το Πουέρτο Ρίκο. Ενδιαφέρον είχε επίσης αυτό που περιέγραψε ο Ρον ως «δεδομένα αναφορικά με τη γη και τους κατοίκους εκείνων των ελάχιστα πολιτισμένων νησιών», καθώς επίσης και φωτογραφίες από το χείλος ενεργών ηφαιστείων.

Ομολογουμένως, ήταν τολμηρό σχέδιο. Ο ίδιος ο Λ. Ρον Χάμπαρντ περιέγραψε την εκστρατεία ως παράτολμη και μίλησε για μια ντουζίνα ενοχλητικές λεπτομέρειες και ατυχίες. Οι πρώτες λεύγες ήταν μια μεγάλη δοκιμασία, με τους ανέμους έξω από τον Κόλπο Σέζαπικ να κουρελιάζουν τα πανιά και με σοβαρές διαρροές στις δεξαμενές νερού. Παρομοίως, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, ο σκυθρωπός καπετάνιος του πλοίου Κάπτεν Γκάρφιλντ αποδείχθηκε πολύ λιγότερο θαρραλέος καπετάνιος, ζητώντας τη βοήθεια του Ρον Χάμπαρντ, τόσο στο πηδάλιο όσο και στους χάρτες.

Έπειτα, υπάρχει η ιστορία της αναρρίχησης του Λ. Ρον Χάμπαρντ στο πύρινο στόμιο του όρους Πελέ της Μαρτινίκας, για ένα πολύ σπάνιο φωτογραφικό πανόραμα. Όπως είπε σε μια ραδιοφωνική εκπομπή του 1935:

»Τεράστιες πυρακτωμένες κοτρόνες πολλών τόννων άρχισαν να κυλάνε βροντοχτυπώντας στις πλαγιές. Έπρεπε να τις αποφεύγω πολύ γρήγορα για να μη με λιώσουν. Έχασα το λογαριασμό για το πόσες φορές τη γλίτωσα παρά τρίχα... Αλλά κατέβηκα σώος και έδειχνα και ένιωθα λες και είχα διαβεί τον Κάτω Κόσμο».

Ωστόσο, παρά την τελική τους άφιξη στο Πουέρτο Ρίκο, με απρόσμενο κόστος ρυμούλκησης, τέλη λιμανιού και κουρελιασμένο πανί και ένα έρμαιο κατάρτι, η αποστολή δεν ήταν τελείως αποτυχημένη. Συγκεκριμένα: Οι φωτογραφίες του όρους Πελέ αγοράστηκαν από τους Τάιμς της Νέας Υόρκης, ενώ τα δείγματα κοραλιών από το Βιέκ Σάουντ πέρασαν στην κατοχή του Εθνικού Μουσείου. Ενώ ακόμη και περίπου πενήντα χρόνια αργότερα, αυτοί που έπλευσαν μαζί με τον Λ. Ρον Χάμπαρντ το 1932 θα εξακολουθούν να μιλούν για εκείνο το ταξίδι ως τη μεγάλη περιπέτεια στο λυκόφως της νιότης τους.